"Dni człowieka są jak trawa;
kwitnie jak kwiat na polu.
ledwie muśnie go wiatr, a już go nie ma,
i miejsce, gdzie był, już go nie poznaje."
ledwie muśnie go wiatr, a już go nie ma,
i miejsce, gdzie był, już go nie poznaje."
[*]
środa, 2 listopada 2011
1 listopada - Dzień Wszystkich Świętych...
Dzisiejszego dnia oprócz o swoich bliskich zmarłych, u których niestety nie mogliśmy być dzisiaj na cmentarzu, nie sposób też nie pamiętać o tych wszystkich Aniołkach, które odeszły podczas naszego pobytu z Marysią na różnych oddziałach. Od samego początku widzieliśmy dzieci, których życie się zaraz kończyło... W tym miejscu przypominamy dziś Rafałka, Tymoteusza, Kacperka, Agatkę, Amadeuszka, Julkę i siedmioro innych dzieci, których imion nie zdążyliśmy poznać. Szczególną pamięcią ogarniamy dziewczynkę, która umarła w ostatnim tygodniu pobytu Marysi w szpitalu, dzieciątko, którym nikt się nie interesował.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Strasznie smutny wpis...na pewno będąc w szpitalu byliście świadkami cierpienia,walki,gasnącej nadziei i śmierci.Ona jest wpisana w nasze życie,ale ciężko ją zaakceptować w momencie gdy dopiero rodzi się nowe życie.W zasadzie nie da się jej zaakceptować... ;( pozostaje rozrywający ból i żal,którego czas nie zaciera,może jedynie załagodzić,ale on zostaje już na zawsze.Jedynym pocieszeniem jest to,że te Maleństwa już nie cierpią.
OdpowiedzUsuńDla wszystkich Aniołków wieczny odpoczynek,niech spoczywają w pokoju [*]
Kiedyś na pewno spotkacie się ze swoimi rodzicami,a jeśli ich nie było tu na ziemi,to na pewno w niebie spotkacie swoich prawdziwych rodziców
[*]
Magda